Resim ve heykel yapmak doğduğum günden beri benim için hep içgüdüsel bir ifade aracı olmuştur. Bu süreçte kendimi olabildiğince bütün kalıplardan uzaklaştırmaya çalışırım. Önemli olan tek şey o an içinde bulunduğum ruh halini renklere, formlara dönüştürerek içten dışa akıtmaktır. İnsan ruhu her gün değişen ve gelişen bir yapıya sahiptir, işte bu sebeple eserlerim de bu değişkenlik içindedir. Neşeli bir günde renkler birbiri ile dans ederken daha kasvetli bir günde karanlığa teslim eder kendini.

Malzeme ve teknik sınırlamaların olmaması gerektiğine inanırım. Önemli olan tek şey dışa aktarım sürecinin sonucunda ortaya çıkan eserdir. Hayat tasarılarımızın ötesinde sürprizlerle doludur, mühim olan kendimizi teslim edebilmektir. Su akar ve yolunu bulur. Aynı şey eserlerim için de geçerlidir. Yaratım sürecinde tam bir teslimiyetle kendimi malzemelerin akışına bırakırım böylece salt duygularım şekil alabilir.

Eserlerimin içine gömdüğüm duygularım ve hikayelerim bana özeldir, ancak izleyici bu eserlere bakarak kendi iç dünyasından izler bularak kendi hikayesini oluşturabildiyse ben o eserde başarıya ulaşmışımdır. Duygularımla birinin iç dünyasına dokunup kendi duyguları ile bir hikaye oluşturmasını sağlamışımdır.